Percutane drainage

Wat is een percutane drainage?

Percutane drainage is het afvoeren van vochtophopingen in het lichaam. Een abnormale ophoping van vocht in het lichaam kan onder andere bestaan uit:

  • pus (ook wel abces geheten;
  • wondvocht (seroom);
  • ascites (vocht in de buik);
  • pleuravocht (vocht achter de longen);
  • urine of;
  • lymfevocht.

Een drainage wordt meestal uitgevoerd om symptomen te verlichten, door bijvoorbeeld een geïnfecteerde vochtophoping af te voeren. Daarnaast kan de vloeistof gebruikt worden om een ​​diagnose te stellen, d.w.z. om erachter te komen wat voor soort vloeistof het precies is. In de vochtophoping wordt onder beeldgeleiding via een klein sneetje door de huid (percutaan) een flexibel slangetje (ook wel drain genoemd) geplaatst, waarmee het vocht afgevoerd wordt uit het lichaam. Dit wordt gedaan door de interventieradioloog onder begeleiding van beeld. Hiervoor worden meestal een echografie of een CT-scan gebruikt.

Wat gaat er gebeuren?

Als u medicatie gebruikt die bloedstolling voorkomt zoals bloedverdunners, moet u deze - indien mogelijk - vóór de ingreep stoppen. Overleg dit nadrukkelijk met uw behandelend arts.

In de meeste gevallen vindt de ingreep plaats wanneer u opgenomen bent in het ziekenhuis en daar wordt behandeld en gemonitord, maar soms kan dit ook via een kortdurende opname in het ziekenhuis plaatsvinden (dagopname). U mag voor de ingreep meestal normaal eten en drinken.

De meeste echogeleide procedures vinden plaats op een bed. Onder plaatselijke verdoving zal de interventieradioloog een klein sneetje in de huid maken. Het vocht wordt met behulp van echografie of CT aangeprikt en gecontroleerd. Hierna wordt de drain geplaatst en aangesloten op de opvangzak zodat het vocht eruit kan lopen.

Wat zijn de risico’s en bijwerkingen?

De meest voorkomende complicaties zijn onder meer een ontsteking van de huid rond de drain en blauwe plekken. Heel zelden kan er een bloeding tijdens het plaatsen ontstaan.

Soms kan de drain verplaatsen of verstopt raken en is er een tweede behandeling nodig.